Her şeyi oluruna bıraktım
Kulaklarımda, dudaklarımda bir fısıltı gibi susmayan mırıldanma…
“Ölüme Beş Kala”
………
Ruhuma dar gelmeye başlıyorum… Dört bir yanım pislik…
Her şeyi oluruna bıraktım artık…
Ben ne yapsam olmadı… Dolmadı bardağın diğer yarısı… Savruldum…
Dişlerimi sıkmaktan, gövdemi sağa sola vurmaktan…
Kanı bir kurşun etmez, vursan vurduğuna değmez şerefsizleri anmaktan…
Bıktım… Alayından bıktım.!
Sararken ısıran kollardan,
Sahte gülüşlerden,
Sahte bakışlardan…
Can bildiğim şerefsizlerden…
Aramayın, sormayın beni, düşmeyin artık üstüme…
Bırakın yalnızlığıma.
Yoruldum…
Aklıma hükmedemiyorum artık… Düşüncelerim bir tehdit oluşturuyor yaşanılası hayatlar için… Yitik ziyan bir hayat çizdim geleceğimin haritasına… Uçsuz bucaksız çöllerim var artık… Ölü topraklarım, verimsiz tabiatım var. Çöküp bir köşe başına geberene kadar ağlayasım var… Bir dert var ki içimde ve öyle bir hesabım var ki soracağım; mahşere erteledim her şeyi, hepinizi…
Bu dünyanın ne adaleti var ne de insafı…
Sancılarım gitgide artarken ve her “ of ” çekişimde nefretle bakıyorum dünyaya…
Ve sen ey …
Tarafımdan her türlü kahpeliği hak ediyorsun aslında…
…… ve Allah’ ım ..!
İsyankâr yazılarımın sebebini sana havale ediyorum… Kanayan yaramın kabuğu sade ve sadece sen ol…
Beni… Köpekleşen kullarından uzak tut..!
Etiketler: chatalem chatalem siirler Şiirler
Bu yazı toplamda 701 kişi tarafından görüntülendi.